Parton Szkoły - Armia Krajowa
Geneza Armii Krajowej
gen. Michał Karaszewicz- Tokarzewski Dowódca Służby Zwycięstwu Polski. Legionista, w 20-leciu pełnił funkcje dowódcze w Wojsku Polskim.W kampanii wrześniowej dowodził oddziałami Armii „Pomorze” i Armii „Poznań”. 19 września przedarł się do oblężonej Warszawy, został przydzielony do sztabu jej obrony. Opracował koncepcję utworzenia SZP. Po kapitulacji Warszawy uniknął niewoli i walczył w konspiracji. W 1940 został komendantem ZWZ na ziemiach polskich pod okupacją radziecką. Został aresztowany, a zwolniony na mocy umowy ZSRR z rządem polskim w Londynie. Wstąpił do armii gen. Andersa. Po wojnie osiedlił się na stałe w Londynie. Zmarł w 1964 r.
gen. Kazimierz Sosnkowski - Dowódca Związku Walki Zbrojnej. Generał, polityk, współpracownik Józefa Piłsudskiego. Przed wojną inspektor armii. Po klęsce kampanii wrześniowej przedostał się do Francji, od lipca 1941 minister w rządzie emigracyjnym, po śmierci Sikorskiego Naczelny Wódz.Z powodu bezkompromisowej obrony interesów polskich, zmuszony pod presją W. Brytanii do dymisji w 1944 r. Po wojnie osiadł na stałe w Kanadzie, został przywódcą polskiej emigracji politycznej.
Dowódcy Armii Krajowej
gen.Stefan Rowecki (Grot) - Generał, komendant gł. ZWZ, dowódca AK. W I wojnie wiatowej walczył w Legionach W kampanii wrześniowej dowodził 2 W-wską Brygadą Pancerno – Motorową, walczył w konspiracji, aresztowany w 1943 przez gestapo, przewieziony do Berlina, amordowany w obozie w Sachsenhausen w 1944r.

gen. Leopold Okulicki (Niedźwiadek) - W I w. świat. służył w Legionach, walczył w wojnie 1920r. Od pocz. II wojny działał w konspiracji. W 41r. aresztowany, zwolniony wstąpił do armii Andersa, walczył na B. Wsch., w 1944r. wrócił do kraju, po klęsce powstania został dowódcą AK. Rozwiązał ją w 45r., został aresztowany przez NKWD i zamordowany.
Działalność Armii Krajowej
Głównym celem AK było przygotowanie ogólnonarodowego powstania w terminie uzgodnionym z rządem polskim w Londynie i z sojusznikami. Chodziło o to, by nie narażać ludzi, zwłaszcza, że Niemcy stosowali w odwecie odpowiedzialność zbiorową. Jednak przez całą okupację AK prowadziła tzw. walkę bieżącą, do której należały działania dywersyjne i odwetowe (za terror stosowany wobec Polaków). Do walki bieżącej zostały wydzielone oddziały pod nazwą Kedyw.
gen. August Emil Fieldorf (Nil) - Dowódca Kierownictwa Dywersji (Kedywu). W latach 1941–42 komendant Obszaru Północno-Wschodniego ZWZ, od jesieni 1942 do lutego 1944 komendant Kedywu Komendy Głównej AK, w 1945 r. aresztowany przez NKWD, przebywał w obozie na Syberii, w 1947 r. wrócił do kraju, w 1949 aresztowany przez komunistyczne władze i w 1952 r. skazany na śmierć bez dowodów winy
Główne zadania AK:
•Zamachy na szczególnie znienawidzonych przedstawicieli niemieckiego aparatu okupacyjnego
•Wysadzanie mostów
•Uszkadzanie torów kolejowych, linii telefonicznych i elektrycznych, taboru kolejowego, samolotów wojskowych, maszyn w niemieckich fabrykach
•Akcje na więzienia
•Wywiad na rzecz aliantów
•Obrona wysiedlanych mieszkańców Zamojszczyzny
•Pomoc ludności żydowskiej
•Akcje w celu zdobycia broni i pieniędzy
•sabotaż
Przykład małego sabotażu:
Największą akcją zbrojną AK było powstanie warszawskie, od 1 sierpnia do 2 października 1944 roku, poprzedzone realizacją planu „Burza”.
W powstaniu walczyły nawet dzieci należące do Szarych Szeregów, z których najmłodszą grupę stanowili „Zawiszacy”
W celu ochrony żołnierzy AK przed aresztowaniami przez NKWD, ostatni komendant L. Okulicki, 19 stycznia 1945 roku wydał rozkaz o rozwiązaniu organizacji. Kontynuację walki miała prowadzić nowo powstała, ściślej zakonspirowana organizacja NIE. Nie zapobiegło to dalszym wieloletnim aresztowaniom działaczy polskiego podziemia.
W czasie wojny w Jedliczu funkcjonowała Placówka AK o kryptonimie „Jaśmin”, później „Jaga”, której założycielem był Józef Domaniecki.
Obecnie tradycje jednostek AK kultywuje Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej.