Nasz pobyt był jednak profilaktyczny, gdyż chcieliśmy zobaczyć jak wygląda życie za murem. Obejrzeliśmy infrastrukturę jednostki a psycholog penitencjarny przybliżył nam swoje obowiązki i opowiedział o praktycznej stronie pracy z osadzonymi. Podczas pobytu mieliśmy także możliwość porozmawiania z jednym z osadzonych, który mimo młodego wieku najbliższe lata spędzi w więzieniu. Chłopak podzielił się z nami swoimi refleksjami na temat izolacji więziennej, ale też mówił o tym co chciałby zmienić z perspektywy czasu i dotychczasowego doświadczenia w swoim życiu. Po obejrzeniu aresztu doszliśmy do wniosku, że warunki w jakich funkcjonują osadzeni – brak możliwości posiadania telefonów komórkowych, jedzenie z plastikowych naczyń, w celi dostępna tylko zimna woda, 23 godziny w celi i godzinny spacerek na „deptaku” wielkości pokoju z widokiem na drut kolczasty to tylko kilka z niedogodności, które nie zachęcają do planowania tam przyszłości.